Karen de Vries (Amsterdam, 1961) studeerde in 1995 af aan het beroemde Hilversums Conservatorium. Ze brengt op deze eerste solo-CD onder andere zeven jazz-standards ten gehore. Daarbij heeft ze het veeleisend en moeilijk materiaal geenszins geschuwd. Beroemde nummers als Invitation (Webster & Kaper), Lushlife (Billy Strayhorn), Make Me Rainbows (A.M. Bergmann & Johnny Williams) en Moody’s Mood (James Moody) worden prachtig vertolkt met ingehouden expressiviteit. Naast One More For My Baby (Alan Mercer), Joey (Frank Loesser), That’s all (Alan Brandt & Bob Hayes) staan ook vier van haar eigen composities op deze CD, zoals het swingende Dear John, de mysterieuze ballade In Fall, het ingetogen Smile en het grootstedelijk en bluesy The man I can’t get through, waar direct de invloed van de door haar bewonderde Tom Waits te horen is.
Karen De Vries heeft een stem die het midden houdt tussen jazzy en poppy. Een stem die meer dan het onderwijs weerspiegelt dat ze genoot in Hilversum waar ze les kreeg van gerenommeerde zangeressen als Deborah Brown en Lydia van Dam. Haar persoonlijke muzikale voorkeuren zijn illustratief te noemen voor deze CD.
Enkele van haar favorieten zijn naast de al eerder genoemde Tom Waits, Shirley Horn, Diana Reeves, Carmen McRae maar ook een popster als Sting.
Tom Kellerhuis