Thaïsa Olivia Quartet – Let Go

Hans Frijling (‘Jazz Corner’) over Thaïsa Olivia Quartet – CD ‘Let Go’:
“In augustus 2001 hoorde ik Thaïsa Olivia voor het eerst. In het kader van het grachtenfestival aan de Amsterdamse Prinsengracht trad zij daar op met haar quartet in Cristofori.
Onder het genot van een drankje heb ik toen zeker anderhalf uur naar haar geluisterd en was onmiddellijk onder de indruk van haar zang en performance. Ballads en swingstukken uit het Great American Songbook volgenden elkaar op en ieder nummer was, en dat is een zeldzaam-heid, goed te verstaan. Zij heeft behalve een prachtige, heldere stem namelijk ook een uitstekende dictie. Daar kwam bij dat zij zich prima presenteerde en zich voor dit miniconcert ook feestelijk had gekleed; zij droeg een rode avondjurk met bijpassende lange handschoenen. Dat had ik nog nooit bij een jazz-zangeres gezien. Mijn eerste indruk van haar zou ik dan ook willen omschrijven als een “sophisticated lady” met veel eerbied voor haar publiek en het tijdloze repertoire van de grote Amerikaanse componisten uit de eerste helft van de vorige eeuw. Na afloop ben ik haar gaan complimenteren en heb sedertdien nog vele optredens van haar bijgewoond. Hoewel er voor mij niets gaat boven live jazz vanwege het visuele aspect en de wijze waarop vocalist en musici op elkaar reageren en elkaar inspireren, waardoor zij soms tijdens een concert tot grotere hoogten komen, heb ik ook behoefte om in de beslotenheid van huis, kantoor of auto van muziek te genieten. Dat zal ik dan ook zeker doen met deze cd, die ik beschouw als een verrijking van mijn discotheek.

Wat allereerst opvalt in deze productie zijn de fraaie, aparte arrangementen van de zogenaamde standards, waaraan alle leden van het quartet hebben bijgedragen. Het is bepaald geen sinecure om stukken, die al decennia lang door talloze vocalisten en instrumentalisten zijn vertolkt, een originele uitvoering te geven, maar in dit geval is dat uitstekend gelukt. Die nieuwe jas past uitstekend en zit Thaïsa als gegoten. Met name “Cry me a river”, waarvan bassist Sven Schuster en Thaisa het arrangement hebben gemaakt, springt eruit. Het uiterst trage tempo, de gestreken bas van Sven en de droefheid en pijn die Thaïsa weet op te roepen, maken van dit nummer een juweeltje. Dit geldt trouwens ook voor haar eigen compositie “How Do You Know”, voor mij het absolute hoogtepunt van dit album. Zowel de melodie, die goed in het gehoor ligt, als de tekst boeien van begin tot eind. Dit stuk maakt mij nieuwsgierig naar toekomstige nummers die hopelijk nog uit haar pen zullen vloeien.

Het hele album vertoont een mooi evenwicht tussen de vaak gepassioneerde zang, vooral in “With Every Breath I Take” en de begeleiding met fraai solowerk van de musici, Ed Boekee op piano, Sven Schuster op contrabas en Joost Kesselaar op drums. De tempowisselingen in sommige nummers houden je als luisteraar alert en geven de vertolking van bekende klassiekers net dat beetje extra schwung.
Last but certainly not least, mag de gastrol van trompettist Kurt Weiss, die onder meer speelde met de legendarische Ray Charles, zeker niet onvermeld blijven. Zijn bijdrage aan twee stukken draagt beslist bij aan hun sfeer en zeggingskracht. Al met al een album dat ik privé, maar ook in mijn radioprogramma’s op RTV Amstelveen, ‘Jazzcorner’ en ‘Moonlight Melodies’, nog vaak zal draaien. Ik wens Thaïsa heel veel succes met deze mooie cd en iedere koper evenveel luisterplezier als ik er zelf aan beleef.”